IN HET BOS WONEN DE ... !

Het is herfst en bijna vakantie en dus traditioneel ook weer tijd voor de kampweek van het so: van maandag 12 oktober tot en met woensdag 14 oktober vertrekken de meeste groepen van het SO op de Larikslaan richting De Willyhoeve in Bergeijk. Let op: deze keer maar drie dagen, waarbij we wel de laatste dag pas om 19:30 weer thuis zijn!

Drie dagen lang zullen we weer onderduiken in de natuur.

Op deze pagina zult u iedere dag kunnen lezen wat wij de dag ervoor hebben beleefd en gedaan in het bos en tussen het groen/oranje/bruin. Steeds de ochtend er na dus, de nachtrust is belangrijk voor jonge onderzoekers! Overigens zal de traditionele kampkrant deze keer pas donderdag (of uiterlijk vrijdag) uitgedeeld worden.

Voorlopig pakken we onze laarzen, boswachtershoedjes, bosfee-oren en paddenstoelenkleedjes in en gaan op stap in het bos. En in het bos wonen de ...

Update 16 oktober: de kampkrant is klaar! Klik hier voor een digitaal exemplaar.

MAANDAG

Nadat alle leerlingen ‘s ochtends met koffers, slaapzakken en natuurlijk het belangrijkste, hun knuffels, op school aangekomen waren, duurde het niet al te lang voordat de bus zich aandiende. Tot grote vreugde van de meesten was het een echte dubbeldekker. De reis naar de bossen en wouden rondom Bergeijk verliep voorspoedig, zodat we al na anderhalf uur door de bomen het kamphuis konden zien schemeren.

Wie een beetje weet hoe het werkt in bossen, weet natuurlijk dat een lunchpakketje goed van pas komt, al was het alleen maar voor de kruimeltjes. Na zo’n lange reis was het daarom even lekker om in het zonnetje buiten onze boterhammetjes te eten. Althans, dat dachten we. Want toen de koude oosterwind ons door de kleren sneed, wisten we niet hoe snel we naar binnen moesten vluchten.

Plots klonk geroep en stond daar in vol houthakkersornaat houthakker Henk die zong over het plezier dat hij had in ... u snapt het al. Hakken wilde hij, overal waar bomen stonden. Maar omdat we hier in Nederland zijn, kan dat niet zonder vergunning in drievoud. De boze buurvrouw stond al vrij snel naast hem voordat hij de bijl aan de wortels van ook maar één boom zetten kon. in de knapzak vond de houthakker dan weer wel het pakketje picto’s dat nodig was voor ons dagprogramma. Toen houthakker Henk ons alles duidelijk had gemaakt, werden we het bos ingestuurd.

Terug van de boswandeling konden wij ons gaan wijden aan onze keuze voor de doemiddag. Sommige sprokkelden al het hout voor het kampvuur in de avond. Anderen maakten een modderschilderij, sommigen zelfs van zichzelf (en dat kan op meerdere manieren opgevat worden). Er werd geknutseld met schors, eikels, dennenappels, takjes en mos, of een tekening gemaakt naar de natuur. Voor de meer beweeglijken onder ons was er de (padden)stoelendans of voetbal tussen de bomen. En voor de meest gezelligen waren er bordspellen te spelen.

Nadat iedereen zich (re)creatief of sportief had vermaakt, klonk er belgeschal en was het tijd om in de gezamenlijke ruimte te kijken waarom en door wie de stilte in het bos werd verstoord. Al gauw was duidelijk dat het Zaza en Knoest waren, de twee boselven, die ons vorige week al op school hadden bezocht. Zaza is duidelijk de meest vlijtige van de twee, want terwijl Knoest aangaf zich te vervelen, wilde Zaza almaar zagen en zagen. Al gauw vroegen beide boselven zich af of ze niet iets verzinnen konden wat ze beiden graag deden. Zonder hulp van het aardvrouwtje lukte dat niet en ze klopten dan ook bij haar aan onder de appelboom. Zoeken moesten ze, zei het vrouwtje, zoek naar de mooiste paddenstoelen, maar eet ze niet op. Want paddenstoelen kunnen giftig zijn.

Macaroni daarentegen niet, dus we waren allemaal maar wat blij dat de keukenploeg daar pannen vol van had staan, want de boslucht maakt hongerig.
Na de maaltijd werd het kampvuur eens goed opgestookt en werden de marshmallows roosterklaar gemaakt. Met de buikjes rond en gloeiende wangen (niet alleen van het vuur) liepen we naar ons slaapverblijf terug en legden ons, na eerst natuurlijk eens extra goed de tanden te hebben gepoetst, in onze bedjes op een oor.

En terwijl wij juist in slaap vielen, werd het bos rondom ons wakker. Muisjes scharrelden tussen de gevallen dennenappels, eekhoorntjes deden zich tegoed aan de eikeltjes die ze aan het verzamelen waren, een ree kwam schichtig tevoorschijn tussen de bladeren. En zij, die nog iets verder keken dan hun neus lang is en die nog geloven in de verhalen over het bos van weleer, zagen af en toe de schimmen van elven en aardvrouwtjes verschijnen en weer verdwijnen in het maanlicht. Of was dat dan toch weer gezichtsbedrog?

DINSDAG

Na een goede nachtrust vol dromen van elvenfeesten, kabouterdansen en misschien een trouwerij tussen een aardvrouwtje en aardmannetje, werden fris wakker. Letterlijk want de temperatuur was flink wat graden gedaald. De wollen sokken werden uit de koffers geplukt, sjaals omgedaan en zelfs ijsmutsen opgezet! Eerst moest er natuurlijk ontbeten worden want de boslucht maakt hongerig. En de keukenploeg had de beste remedie: gebakken eieren voor iedereen.

Houthakker Henk vertelde ons weer wat deze dag op het programma stond en hoopte en passant nogmaals het gehele bos om te hakken. Gelukkig stak opnieuw de boze buurvrouw daar een stokje voor.
Als eerst stond de ochtendgym op het programma. Deze keer niet door meester Carl, omdat hij dit jaar thuis moest blijven, maar door juf Willeke.
En zij deed dat met verve. En nog fanatieker dan meester Carl, want waar hij vaak slechts vier liedjes nodig heeft, ging juf Willeke door tot vijf. Misschien ook wel te verwachten omdat ten eerste de ochtendgym buiten plaats vond en ten tweede de gevoelstemperatuur rond de vijf graden lag. Vorst aan de bosgrond, zullen we maar zeggen. Hierna stortten wij ons meteen op het sport & spel dat sommige juffen hadden voorbereid. Er werd gerend, geraapt en geworpen en uiteindelijk leidde dit tot een touwtrekken (letterlijk) om de eerste plaats.
Natuurlijk greep het boventallige aantal juffen en meisjes meteen de gelegenheid aan om opnieuw een touwtrekwedstrijd met de luttele hoeveelheid meesters en de jongens te organiseren. Waarschijnlijk ook nog eens gesterkt met een bosheksenspreuk wisten de dames voor de derde, nee, vierde keer te winnen. Het was schrijnend om te zien hoe die enorme groep dames dat kleine manmoedige groepje heren stond uit te lachen. Maar dat terzijde natuurlijk.

Na de lunch stond een "Ren je rot"-spel op het menu. Terwijl de jongere juffen absoluut geen idee hadden om welke quiz uit het verleden het hier ging, deden de oudere collega’s ook hun best om maar niet toe te geven deze spelshow van Martin Brozius te kennen om maar niet hun werkelijke leeftijd te verraden. De leerlingen werden over drie groepen verdeeld en kregen steeds een vraag met drie keuzeantwoorden voorgelegd. Op de uitroep "ren je rot" kon ieder voor zich het juiste antwoord kiezen onder een bepaalde boom. En uiteindelijk kende dit spel vele winnaars.

Zaza en Knoest, de twee boselven van gisteren wachtten ons op en deden opnieuw de appelboom aan waaronder het aardvrouwtje woont. Het aardvrouwtje vroeg zich verdrietig af wie nu toch haar bos zo vervuilde. Terwijl de boselven achter de rommelmaker aan gingen, rook Knoest al gauw het lekkere eten en gaf de speurtocht op. Morgen zal dat vast vervolgd worden. Voor nu zette iedereen zich aan tafel voor een heerlijke maaltijd met kipsaté en drie soorten vla toe.

Na de maaltijd waren plots wat jongens en meisjes verdwenen, die zich bleken op te maken voor de disco. In hun beste danskleren kwamen ze even later de zaal weer binnen en gaf DJ Max (uit de Gonzoklas) het startsein voor een heerlijk uurtje dansen en zingen. Er waren meerdere optredens en uiteindelijk ging iedereen moe gedanst naar bed. Dromend over elvendansjes en aardmanpolka's.

WOENSDAG

De buienradar en weeronline gaven beide hetzelfde slechte nieuws: vanaf een uur of tien zou het bos zelfs niet meer voldoende bescherming bieden tegen de regen, die de hele dag zou duren.
Na het eten hadden de juffen en meesters nog enige hoop, die helaas ijdel bleek te zijn.
Eerst kwam nog Henk de Houthakker voor een laatste maal proberen het bos in zijn geheel om te leggen, maar de tussenkomst van de buurvrouw, die hem vertelde dat alleen oude bomen omgehakt mogen worden en er maar één in de buurt was die voor kappen zonder vergunning in aanmerking kwam

Zoals gisteren begon ook weer de dag met de ochtendgymnastiek van juf Willeke. na de zeer koude dag en de warme discoavond waren de spieroefeningen meer dan welkom.

Op het programma stond vervolgens een spel in het bos. Helaas was de regen nu een veelvoud van wat er eerder die ochtend gevallen was en kwamen de organiserende juffen Agnes en Anneke doorweekt vertellen dat het feest beter niet doorging. Ja, en dan zit je met de haren in het spreekwoordelijke haar als kampwerkgroep: wat nu te doen?
De oplossing werd gevonden in een spelletjescircuit binnen en een speelfilm in de andere zaal (leve Netflix!).

Na de lunch werd besloten tot een recordpoging voor in het Guinness Book of Records: de stoelendans met de meeste deelnemers, meer dan vijftig om wel te zijn (47 leerlingen en wat juffen/meesters).

Na deze spannende recordpoging (helaas niet voldoende om in het recordboek vermeld te worden) werden we geroepen door de boselven Zaza en Knoest: ze waren nu toch echt op het spoor van de vervuiler van het bos. De dader zou een wit konijn zijn, dat woonde bij de appelboom. Het aardvrouwtje was echter zeker dat een konijn geen snoepjes of chips eet of uit pakjes drinkt. De dader was echt iemand anders. Maar goed, als Zaza en Knoest gewoon de rommel in het bos zouden opruimen, zou dat al fijn genoeg zijn. Onder het opruimen werd Knoest steeds stiller en hij biechtte op dat die rommel van hemzelf was! Gelukkig was het aardvrouwtje niet boos. Plotseling besefte het drietal dat de kinderen van de Mattheusschool al drie dagen in Bergeijk waren en dus naar huis zouden gaan en was dus erg verdrietig. Maar met de afspraak dat we volgend jaar weer naar het bos komen, namen Zaza, Knoest en het aardvrouwtje vrolijk afscheid.

Hierna konden we het belabberde weer juist goed gebruiken: om de nieuwe school op te sieren maakten we met modder twee grote modderschilderijen door onze handen in "modder naar recept" te steken en hard op een canvas te drukken.

De keukenploeg was al aan het opruimen geslagen, maar kon ons toch nog patat met worstjes (rund en vegetarisch) voorzetten. Heerlijk.

En toen was het weer tijd om richting Rotterdam te rijden in de dubbeldekbus waar de ouders natuurlijk nog even flink voor de gek werden gehouden met een verstoppartij onder de stoelen.
En moe zochten we onze stadse bedden weer op en droomden al snel weer over die prachtige avonturen in het bos ...

Klik op het plaatje hierboven voor het actuele weerbericht voor deze kampdag