Klik hier voor alle foto's van deze fantastische kampweek

Klik hier om de speciale kampeditie van "Op de Mat(h)" te downloaden



VAN TIPI TOT TOTEM

Toen Columbus zo'n vijfhonderd jaar geleden de inwoners van het eiland dat hij ontdekte "Indianen" noemde (in de veronderstelling in India te zijn aanbeland) had hij niet kunnen bedenken dat er ooit een aantal stammen zou neerstrijken in Bergeijk, Noord-Brabant!



Van 11 tot en met 14 oktober zullen de leerlingen van de Larikslaan zich onderdompelen in de verhalen, spellen en gebruiken van de indianenvolkeren.
Het is deze keer extra spannend, omdat we, na flink wat jaren steeds hetzelfde kamphuis bezocht te hebben, deze keer naar een nieuwe locatie gaan: de Willyhoeve in Bergeijk (voor de collega's, ouders en leerlingen van de Schoolstraat is dit inmiddels een vertrouwd adres).

Naast het hebben van veel plezier hopen we toch ook veel te leren over de gebruiken en ideeën van de indianen. Zoals bijvoorbeeld de tien geboden waarnaar de meeste indianen leven/leefden en waarvan er een aantal zijn die misschien vandaag de dag ook belangrijk zijn voor onszelf.

Zoals u inmiddels van ons gewend bent willen wij weer proberen om middels deze webpagina's dagelijks verslag uit te brengen over onze avonturen in en rond het kamphuis in Bergeijk.
En zoals altijd zijn wij hiervoor afhankelijk van de atmosferische condities en het al dan niet aanwezig zijn van bereik, zendmasten en dergelijke.

Mocht het dus onverhoopt niet lukken onze verhalen in de ether te krijgen dan hopen we op uw begrip.
En gaat u er dan maar van uit dat geen nieuws goed nieuws is.


Voor iedereen die zich nu al wil verdiepen in bijvoorbeeld de grote hoeveelheid verschillende stammen, de klederdracht, enzovoorts, staat hieronder een aantal links naar aan te bevelen websites.

Voor zeer uitgebreide websites over Noord-Amerikaanse indianen en Stammen, klik hier of hier.

Voor een site met veel illustraties en meer gericht op het spirituele aspect van Indianen uit Noord-Amerika, klik hier.

Voor een (legaal) te downloaden boek over Indianen van Noord-Amerika, klik op het plaatje hiernaast.

Onze kampweek richt zich voornamelijk op Noord-Amerikaanse indianen, maar natuurlijk zijn er ook zeer veel verhalen en sites over de indianen-volkeren uit Zuid-Amerika. Niet alleen uit het verleden (Maya's, Azteken), maar ook over de indianen in Brazilië en Suriname bijvoorbeeld. Klik hier voor een voorbeeld.

MAANDAG (Vertrek van de Larikslaan)

Het is eindelijk zo ver: de trek naar het verre Bergeijk is begonnen.
Waar dat vroeger een lange stoet van paarden en karren betekende, is dat tegenwoordig een kwestie van luxueus reizen per touringcar.

Dat er toch wel enige vaardigheden, die indianen eigen zijn, nodig zijn om te komen tot de plek van bestemming bleek al snel.
Onze gids (de chauffeur) had duidelijk zijn spoorzoekersdiploma niet gehaald, want plots liet hij de stamhoofden weten, dat hij het spoor even bijster was.
Na ongeveer twee volle uren kwamen we op onze nieuwe jachtvelden aan.
Na het gereed maken van de slaapplaatsen voor de komende nachten, vulden wij onze magen met het proviand van thuis.

Alle stamhoofden en hun clan verzamelden zich in de grote kring en de Grote Trommelaar leerde ons de zang die ons deze week begeleiden zal: “Toemba, toemba, in het bos wonen de indianen, zij schieten niet met pijl en boog, zij schieten met bananen”.
Eén van de hoofdsquaws, juf Heleen, wist ons nog te vertellen dat wij zouden moeten uitkijken naar drie indianen van de K3-stam.Na deze samenkomst verspreidden de stammen zich over de gronden, op zoek naar vertier of spannend avontuur.
Moeder Zon scheen over de vlakte alsof de dagen nog vol zomer zijn, terwijl de bladeren al vallen.

Sommigen maakten pijl en boog of amuletten, anderen trommelden, dansten of sportten. Weer anderen werden versierd met de tekens van het feest en de jacht.

Voor een tweede maal riep de Grote Trommelaar ons voor een samenkomst.
Tijdens deze vredige bijeenkomst doken plots de drie zusters van de K3-stam op in ons midden.

Zij vertelden ons dat zij als zuster spin een draad zullen weven die onze dagen zullen rijgen tot één. Een rode draad door dans en gezang over de waarde van vriendschap.

Na de maaltijd (Indianennasi met bizonvlees, cactussalade, en saus van de gemalen aardnoten) troffen wij elkaar weer rond het grote kampvuur waar de Grote Geest toegezongen werd in de hoop op opnieuw schitterend weer morgen.


Na deze gloedvolle bijeenkomst verspreidden de stammen zich over de gronden om zich te ruste te leggen.
De dromenvangers vingen weinig kwade dromen na deze prachtige eerste dag van de pow-wow in Bergeijk.

DINSDAG

Wij hebben gisterenavond na de laatste bijeenkomst niet voldoende gezorgd voor ons lichaam en onze geest.
In plaats van een tocht naar de gronden van dromen, praatten wij lang na over de avonturen van overdag en lachten en giechelden.
De Grote Geest strafte ons daarom met een grijze lucht. Koud was het, en Moeder Zon had moeite om ons met haar stralen te warmen.

Na een eenvoudig ochtendmaal maakte broer Lenige Opschepper onze armen en benen los en losser door dans en zang rondom de totempaal, waarbij velen werden opgezweept tot atletische kunsten. Het bisonvet van de vorige dag had ons loom en lui gemaakt.

Na deze ochtendoefeningen bogen de zes stammen zich om en om over de kunstnijvere ambacht van het maken van een totempaal. Met verf en verve werden zes wonderschone totempalen gemaakt die menig krijger naar adem deed happen.

De stamoudsten hadden besloten dat de krijgers wat meer bedreven moesten raken in het speerwerpen, paardrijden, rooksignalen maken en het besluipen van een vijand. Een uur lang moesten wij aan de meest moeilijke opdrachten voldoen en al gauw waren wij afgemat en aan proviand toe.

Al toen de zon zich langzaamaan tot de aarde wendde werden wij opnieuw bezocht door de drie stamleden van de K3-stam.
Deze keer zag een van hen, Tipi-One, nog roder dan normaal omdat zij een liefdesbrief ontvangen had.
Toen twee geliefden uiteindelijk verenigd werden, werd hun verkering bezegeld met een kus, wat leidde tot een luid indianengejoel.

Na een zeer voedzaam maal werden wij letterlijk en figuurlijk het bos in gestuurd om onze zintuigen te scherpen.
Drie kwartier slopen wij rond in het woud rondom ons kampement. Daarna was het tijd om onze ogen te sluiten.

Voor sommigen echter was de krijg tussen de stammen der Oranjedragenden en de Ikea's te belangrijk om over te slaan. Pas nadat de strijd beslecht was ten gunste van Oranje konden we ons eindelijk neerleggen op de bisonvellen en onze ogen sluiten. benieuwd naar wat de dag van morgen ons brengen zal.

WOENSDAG

Voor de meesten van ons was het vroeg dag. De vermoeidheid had geen vat meer op ons en we werden al snel uit dromenland verjaagd.
Iedereen die wilde werd deze ochtend door de keukenploeg getrakteerd op een gebakken ei, spiegelig of geklutst. Een hele klus dus.

Na deze lekkernij moesten wij onze spieren losmaken middels zang en dans tijdens de ochtendgymnastiek.

Twee oppersquaws vertelden ons daarna dat zij in het woud sporen hadden gezien van een andere stam.
Omdat wij niet zeker wisten of het hier om bloedbroeders ging, moesten wij eerst in groepen voorzichtig rondsluipend een verkenningstocht uitvoeren.

Later was er enige paniek bij de krijgers te bespeuren: welke richting moesten we inslaan om terug te komen bij ons tijdelijke kamp.
Onze kokende broeders en zusters kwamen ons te hulp. Met de lucht van vlees op het vuur werden wij geleid tot aan de ingang van ons kamp. Daar wachtten ons burgers en knakworsten op brood. De traditionele Grote Barbeque was aangebroken. Een luid gejoel klonk.

Toen brak het tijdstip aan van de grote bijeenkomst waarvoor we allen hier naartoe getrokken waren: de pow-wow. Iedere stam vermaakte de andere stammen met dans en gezang. “De Lachende Adelaars”, “de Strakke Krijgers”, “de Stampende Bizons”, “Cheyenne & Co.”, “de Grote Sterren” en “de Grappige Giraffen” hadden bijzondere voorstellingen bedacht en de saamhorigheid werd sterker en sterker. De zes stammen werden als één en wij voelden ons sterker dan ooit.

Natuurlijk kwamen zoals verwacht (en naar later bleek ook gehoopt) de drie krijgers van de K3-stam, Tipi One, Two en Three voor een laatste maal langs.

De maaltijd bestond deze dag uit soep van de Rode Tomaat of de Stoelen uit het Bos. En daarna koeken uit een pan. Het toetje bestond uit een kleine kano gevuld met ijs.

Na het eten sloegen wij voor de laatste maal aan het dansen. De pow-wow werd wat gemoderniseerd met muziek van de Jacksonclan en de Bieberstam. Menig krijger danste vol extase met vuur regen- en zonnedans tegelijk.

Na het kampvuur snelde iedereen zijn tipi in. Doodmoe van de avonturen deze dag. Nog één nacht op deze jachtgronden en dan keren wij weer naar onze eigen gronden.

DONDERDAG

In de nog mistige ochtend konden wij de stampende stappen van broer bizon en zijn broeders horen in de verte. De kuddes trokken huiswaarts over de prairie en al snel zouden wij volgen.

Maar niet voordat iedere krijger zijn of haar jacht- en krijgsstrepen had ontvangen tijdens de laatste bijeenkomst in het bos tijdens het eindspel, dat was bedacht door de stamoudsten.

Uiteindelijk droeg ieder van ons met trots de rood-geel-blauwe strepen die toonden hoe dapper en stoutmoedig wij waren.

Na nog eenmaal de gezamelijke maaltijd in de openlucht bedekten wij onze paarden met dekens en vulden de karren met onze bezittingen. Stapvoets en met reeds heimwee in het hart vertrokken de zes stammen terug naar de eigen gronden.

En hoe verder zij weg trokken hoe stiller het werd te Bergeijk. Langzaamaan verstomden de trommels en uiteindelijk was het bos weer alleen met zichzelf ....

Klik op het plaatje hierboven voor het actuele weerbericht voor deze kampdag

Klik hieronder voor het dagboek van de verschillende dagen

maandag

dinsdag

woensdag

donderdag