DAGBOEK

Wanneer de atmosferische omstandigheden in Loon op Zand het toestaan zal hier elke dag een kort verslag met enige foto's geplaatst worden, rechtstreeks vanuit de bossen zelf. Elk verslag zal een korte samenvatting zijn van onze belevenissen.
Voor een uitgebreid verslag verwijzen we graag naar de speciale kampeditie van "Op de Mat(th)" die, zoals inmiddels gebruikelijk, bij terugkomst aan de leerlingen en hun ouders meegegeven wordt.
De foto's van deze week kunt u hier bekijken.

MAANDAG

Na een zeer voorspoedige reis kwamen we vroeger dan verwacht aan op ons inmiddels vertrouwde kampadres in Loon op zand: alsof we niet weggeweest waren.

Hoewel de weersverwachtingen gunstig waren bij vertrek uit Rotterdam werden we opgewacht door een druilerig en grijs wolkendek.
Gelukkig lukte het ons om alle bagage weg te werken en werd de eerste dag muzikaal ingeluid rondom ons thema. Deze dag stond "het oog" centraal.
Na eerst onze bedden alvast te hebben opgemaakt en nog even te hebben gespeeld in de speeltuin en op het voetbalveld (het werd al wat droger) stond de activiteit "lampionnen maken" op het programma. Er werd gescheurd, geplakt en al gauw stonden er tientallen lampionnen voor de avondwandeling klaar.
De meeste leerlingen hadden het al prima naar hun zin op hun adres voor de komende vier dagen.


Langzaamaan verschenen er ook wat stukken blauw aan de hemel en kon de zon haar gezicht laten zien.
De meeste groepen besloten dan ook een gezonde boswandeling te maken: de laarzen werden tevoorschijn gehaald en de meesten gaven ruim een uur hun ogen de kost in de omringende bossen.

Tijdens de dagelijks terugkerende "rode draad" werden we verrast met een mooie zangeres (in jurk met kerstverlichting) en een heuse boef die nog gezocht moest worden. Gelukkig werd deze met behulp van de leerlingen al snel ontmaskerd: niemand minder dan meester Luuk bleek de onverlaat te zijn !!

Na deze spannende verwikkelingen kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld: macaroni en yoghurt toe. Veel leerlingen lustten wel een tweede bordje, zo lekker was het.

Na het eten werden de lampionnen aangestoken (met electronische waxinelichtjes dus zo veilig als het maar kan) en gingen we in optocht door het naburige dorp. Alle ogen waren op ons gericht en dat was, gezien het thema van de dag, natuurlijk erg toepasselijk.

Na al deze activiteiten was het voor de meeste leerlingen wel genoeg: de oogjes gingen toe.
Een mooie dag om op terug te kijken.

Tot morgen !

DINSDAG

De dag begon met een stralendblauwe lucht: dat beloofde veel goeds !
Helaas namen de wolken het weer snel over en hebben we de rest van de dag weinig zon gezien.

Na een stevig ontbijt werden de zintuigen geïntroduceerd die vandaag centraal zouden staan: "het oor" en "de neus".
Maar voordat we echt met deze zintuigen aan de slag zouden gaan begonnen we met een half uur ochtendgymnastiek onder de bezielende leiding van meester Carl. Toen uiteindelijk de spieren los waren gedanst konden we met een goed gevoel beginnen aan de zintuigen-spelmarathon. In twaalf spellen werden al onze zintuigen geprikkeld: luisterspelletjes, blindemannetje, het proeven van zout en zoet en zelfs het zesde zintuig werd niet vergeten: een zekere waarzegster Winnie voorspelde menig leerling veel geluk en plezier in de (nabije) toekomst.

De tijd vloog voorbij en al gauw was het weer tijd voor de lunch.

Na de lunch was ons reukorgaan aan de beurt: een geurspeurtocht.
Eerst leek het redelijk onschuldig: we volgden vrolijke roze en gele linten door het bos tot steeds een ballon met mandje waarin potjes zaten met “reuksporen”.

Aan ons was de taak om te raden wat we roken.
Het was in het begin nog niet echt schokkend en moesten we kiezen tussen zeep, kaas en citroen, maar toen de keuze werd uitgebreid met naar pindakaas ruikende paardenpoep en naar paardenpoep ruikende pindakaas, werd het sommigen teveel. Voortaan toch maar veilig hagelslag bij het ontbijt.
Toen alle geuren geraden waren had iedereen stukken van een puzzel in handen die bij terugkeer nog even neergelegd moest worden. Bij de juiste afbeelding volgde een snoepspekkie als beloning. Daar haalden wij onze neus niet voor op !


Doodmoe maar tevreden kwamen we uiteindelijk weer in het kamphuis tezamen voor het vervolg van “de rode draad”.
Opnieuw werden we verrast door meester Peter en de schone zangeres. de laatste was deze keer gekleed in een jurk met heerlijk ruikende bloemen en rinkelende bellen.
Later voegde mevrouw Neusoor (door sommige leerlingen verbasterd tot mevrouw “Neushoorn”) zich bij dit tweetal. Volgens mevrouw Neusoor had zij een feilloze reuk en gehoor. Ze had echter wel de hulp van de leerlingen nodig om haar mobieltje terug te vinden en toen zij moest raden wat zij rook, sloeg zij elke keer de plank mis.

Na al deze consternatie was het weer tijd voor het avondmaal: vooraf een soepje met stokbrood en daarna, de keukenploeg had zich weer flink uitgesloofd: taco’s met vulling en sla.

Daarna maakte iedereen zich op voor het “geluidenspel-in-het-donker”: de zaklantaarns werden tevoorschijn gehaald. Sommige kinderen waren echter zo moe dat ze liever het donker van de slaapzaal opzochten (na eerst lekker gedoucht te hebben).
Toen we op het punt stonden om te vertrekken werden de verwachtingen van die ochtend totaal teniet gedaan: was het de gehele dag al bewolkt geweest, nu barstte de hemel open en begon het even hevig te regenen. Omdat enkele collega’s zich al met instrumenten in het bos hadden verschanst leek het ons wel zo aardig om toch maar de capuchon op te zetten en op stap te gaan.

En daarna was het toch echt genoeg. Het zweet van alle inspanningen van deze dag was al goed te ruiken en alle leerlingen stonden al gauw met zeep en shampoo onder de douche. Zeker is dat toen de schone oortjes de kussens raakten de meesten direct naar dromenland vertrokken. Opnieuw een volle en mooie dag waarover we nog zeker vaak terug zullen horen.

WOENSDAG

Alweer de laatste "volle" dag hier in het Land van Kleef. En opnieuw een vol programma. De dag stond deze keer in het teken van de laatste twee zintuigen: de mond en de hand.
's Nachts had het flink geregend maar overdag scheen volop de zon. het was niet koud dus alle buitenactiviteiten konden zonder probleem doorgaan.

De ochtend was gevuld met een “doe-ochtend” waarvan de verschillende activiteiten nauwelijks op twee handen te tellen waren: we konden gaan schminken, verven, kleien, film kijken en popcorn bakken, voetbalderby spelen, dansen, hutten bouwen in het bos en herfstbladeren zoeken. Voor de modebewusten onder ons stond ook “shoppen” op de keuzekaart.


Daarna begon iedereen toch wel een beetje de kriebels te voelen voor de activiteit die voor een deel van de middag was gepland: het “Zintuigenfestival”, vol optredens van iedere groep.

Meester Luuk was de ceremoniemeester.
Het spits werd afgebeten door onze nieuwe Schakelgroep. Begeleid door juf Trynts op gitaar zongen de leerlingen over alle leuke en minder leuke kanten van onze zintuigen op de melodie van het bekende “Deze vuist op deze vuist”.
Daarna waren de Dikkie Diks aan de beurt met een mooi liedje van Dirk Scheele.
Vervolgens waren de Grovers aan de beurt. Zij zongen een liedje over een Mandarijn. En niet alleen het fruit maar ook de Chinese titel stonden in het optreden centraal.
De Gonzo’s hadden een “Medley van het Oog, de Neus en het Oor” ingestudeerd. Ian, als oor, Ikram, als oog, en Yasemin, als neus, dongen om de gunst van het publiek. Elk zintuig vond zichzelf het beste maar uiteindelijk bleek het motto: álle zintuigen hebben het beste met ons voor.

De Ernies hadden een leuk aftellied over opnieuw alle zintuigen. Met verve en enthousiasme toonden ze met een soort handige flip-overs in handformaat het oog, het oor, de neus, de mond en de hand.
Als laatste optreden van deze middag stond het optreden van de Elmo’s op het menu.
In de kring zittend zong iedereen een solopartij en bleek iedereen mondig genoeg om zelfs de meest ver zittende toeschouwers te overtuigen.

Na deze wervelende show was het weer tijd voor een andersoortig smaakvolle activiteit: het Proeffestijn.
In groepjes werden verschillende etenswaren geproefd: wat was zuur en wat was zout ? Wat was lekker en wat was waar je niet van houdt ?

Meester Peter introduceerde als bezielendeleidsman van “de rode draad” opnieuw de schone zangeres. Zij had deze keer een jurk van een zachte, aangenaam voelende stof en meester Peter en enkele leerlingen konden het niet nalaten daar even aan te voelen. Ook had zij dropveters in verschillende kleuren bij zich.

Vervolgens was het de beurt aan een heuse superster: mevrouw Shining. Deze zong een pakkend lied in een liederlijk pak. Horen en zien verging ons af en toe maar flitsend was het wel !

En toen was het tijd om ons laatste avondmaal hier in het kamphuis te nuttigen, voor deze kampweek in ieder geval. Een lekker “ouderwetse” runder-gehaktbal, gebakken aardappeltjes, sla, boontjes en erwtjes en appelmoes. Als toetje was er een ijsje, deze keer versierd met een “glowstick”.

Die laatste kwam later goed van pas want we konden, na natuurlijk de gehele keukenploeg te hebben toegeklapt, gaan flaneren in de disco. De handen gingen in de lucht en op de klanken van Ali B., K3 en anderen ging iedereen even los.

Uiteindelijk werd de dag afgesloten met het zingen rond het traditionele kampvuur.

Na wat liedjes uit de oude doos, bekende liedjes van school en Hollandse hits gingen alle leerlingen moe maar voldaan naar bed. Morgen moeten we om tien uur al vertrokken zijn dus het is weer vroeg dag.

DONDERDAG

Deze dag zagen we eindelijk de zon waarvan we vanuit Rotterdam zo veel gehoord hadden en waarvan we tot nu toe nog zo weinig geproefd hadden : we roken de nazomer en voelden de warmte onder onze winterjassen (die dus snel uit werden gedaan).
We moesten vandaag vroeg op want om tien uur zouden de bussen wegrijden en moest het kamphuis "veegschoon" zijn.
Omdat de meeste teamleden de avond hiervoor al heel veel koffers van leerlingen hadden gepakt en deze ochtend al in rap tempo alles kant en klaar buitenzetten in een gezamelijke sneltreinvaart, konden we gewoon ons ontbijt in de eetzaal nuttigen. Daarna kon dan nog de zaal schoongepoetst worden.
Terwijl de leerlingen voor de laatste keer konden genieten van de speeltoestellen en het voetbalveld, liepen de teamleden alle hoeken en gaten van het kamphuis voor de laatste keer na en werd alles wat over het hoofd gezien, niet geroken, gehoord of gevoeld was alsnog ingepakt.

Rond half tien verschenen onze twee bussen. Enkele personeelsleden die klaar stonden om de bagage naar en in de bussen te sjouwen waren vervolgens een kwartier lang getuige van een komische toneelstukje voor twee heren.
De buschauffeurs leken zo te zijn weggelopen uit een aflevering van Van Kooten en De Bie of Jiskefet, al lag het komische niveau meer in de lijn van Bassie en Adriaan.
Hoogtepunt was de verwarring omtrent de eerste bestemming: de Drunense Duinen.
Toen we vertelden dat dit niet zo ver van Loon op Zand gelegen was, krabde Bassie (of Adriaan) zijn hoofd en blerde: "Duinen, hier ? Er is hier toch geen zee ?".
Het feit dat alle schooljuffen en meesters die bij hem stonden hem trachtten uit te leggen dat hier heel lang geleden ijs de duinen had doen ontstaan, bracht hem niet van zijn stuk: "Jaaah, lang geleden, maar dat is nu toch niet meer ?".

In de nu toch wel erg warme herfstzon werden de koffers, tassen, kussens en slaapzakken vlug ingeladen en met het zweet op de rug konden we uiteindelijk vertrekken. Netjes op tijd.
Dat de aardrijkskundeles nog niet helemaal was doorgedrongen tot de chauffeurs (en dat een enkele juf of meester de topografische kennis wellicht weer wat moet oppoetsen) bleek uit het rondje door Loon op Zand waarna we weer bij ons uitgangspunt aankwamen !
De tweede poging tot vertrek was meer een succes en uiteindelijk ging het op weg naar de duinen zonder zee.

De enorme zandbak die de Drunense Duinen vormen een mooie aanblik in de volle zon. We werden opgewacht door drie gidsen, die op het verzoek van onze kampcommissie, naast een wandeltocht ook nog voor ons wat activiteiten, aansluitend op ons thema, in petto hadden.
De activiteiten waren soms geniaal in hun eenvoud en dwongen vooral bij de teamleaden vaak diep respect af. En de kinderen vonden het merendeels erg mooi en spannend.

Zo liepen wij als insecten met hun ogen naar boven gericht (deze dieren hebben hun ogen op hun hoofd en dus niet zoals wij naar voren gericht), we luisterden in stilte naar de geluiden in het bos, we groeven naar kastanjes en dennenappels en maakten uiteindelijk op een eenvoudige manier een prachtig schilderijtje met blaadjes, takjes, bloemetjes en zand.
De drie gidsen (waarvan er overigens één heel toepasselijk "Geurt" heette) werden dan ook met een groot applaus enthousiast bedankt.


Hierna was het tijd voor de inwendige mens en plaatsten de groepen zich per klas in een kring om te picknicken. Iedereen werd naast de lunchpakketjes en pakjes appelsap ook nog eens verwend met een sprits of gevulde koek.

En toen was het toch echt tijd om te vertrekken naar Rotterdam. De busreis verliep voorspoedig en al gauw zagen we de bekende skyline voor ons.
Bijna bij school aangekomen bedachten enkele leerlingen de originele grap om onder de banken te gaan zitten. Helaas bedierf een tram op de Larikslaan de pret: juist op het moment dat we weer opsprongen, stond de tram in het zicht en ontging het de papa's en mama's en de andere thuisblijvers geheel dat we er even niet waren.
Na de bagage te hebben uitgepakt met hulp van een aantal zeer behulpzame ouders en op het schoolplein ervaringen uitgewisseld te hebben en ook de speciale schoolkrant (zie elders op deze pagina) meegekregen te hebben konden de leerlingen zeer moe maar vast en zeker tevreden naar eigen huis, douche en bed.

We kunnen terugzien op wederom een succesvol kamp met een enorm leuk thema.
Het team heeft zich opnieuw enorm ingezet om het kamp voor onze leerlingen zo leuk en veilig mogelijk te maken.
Al de zintuigen stonden hierbij "op scherp".
Of, zoals de popgroep XTC bezingt:
"I've got one, two, three, four, five senses working overtime"





De speciale uitgave van "Op de Mat(h)" gemist ? Klik hier om deze te lezen (of klik met rechtermuisknop ingedrukt, kies voor "bewaar als" om de krant te downloaden).